Horariu
Vienres 4 a domingu 6 d’ochobre: 10:30 a 19:00h
Lunes 7 a vienres 11 d’ochobre: 09:00h a 14:00h
Emplazamientu
Instalación
Equipu Creativu
Audioguíes
L’actividá minera nel valle de Samuño empieza a mediaos del sieglu XIX de la mano d’empreses de tamañu pequeñu y capital sobre manera estranxero. Les dificultaes pa dar salida a la producción escontra’l valle principal entorguen la viabilidá d’estes sociedaes hasta l’apertura en 1896 del ramal de Sama a Samuño del Ferrocarril de Llangréu.
La sociedá Carbones de La Nueva constituyóse en París en marzu de 1901 cola mira d’esplotar un grupu de concesiones mineres del valle que pertenecieren de primeres a la Sociedad Beltrán de Lis y Compañía (Sociedad de San Pablo), fundada en 1845.
En 1915, la Real Compañía Asturiana de Minas adquier Carbones de la Nueva y propón un cambéu nel sistema d’estracción qu’incluyía afondar un pozu vertical y dir dexando les mines de monte.
Pa instalar esi campu d’esplotación tan modernu escoyóse un espaciu con dalguna amplitú nel trechu mediu del valle que s’agrandó esviando El Río Samuño y rellenóse y igualóse col estéril de lo afondao. Llogróse asina una plaza amplia, qu’alredor d’ella organizaron les construcciones y instalaciones necesaries, presidida pol conxuntu formáu pola casa de máquines y el castillete.
L’edificiu, que s’acabó en 1930, taba formáu de primeres por dos volúmenes, el destináu a acoyer los compresores y otru de más altor orientáu al castillete onde quedó instalada la máquina d’estracción.
Pocu tiempu depués va amestase un segundu cuerpu llateral, asociáu al proyectu d’afondamientu d’un pozu nuevu qu’a la fin nun se completó. El resultáu ye ún de los edificios más singulares de la minería asturiana, onde queda patente la voluntá d’estilu de la empresa.
La Real Compañía, col so arquitectu Tomás Acha Zulaica, usa nel so diseñu un repertoriu decorativu poco avezáu nesta clas d’edificaciones, pero reconocible en bona parte de l’actividá constructiva de la sociedá. Destaquen los frontones escalonaos rematando los murios exentos de los cuerpos llaterales y la entrada principal, nuna referencia clara a l’arquitectura belga, mui del gustu de la Real Compañía.
Les fachaes ordénense verticalmente con pilastres d’orde xigante coronaes con pináculos de cinc y cálense con grandes vanos que-y dan muncha lluz al espaciu interior.
El castillete, d’aceru roblonao y de 25 metros d’altor hasta la exa de polees, construyólu la empresa Duro Felguera.
Los demás edificios de la plaza son los destinaos a llampistería, casa d’aseos, oficines y talleres.
Na parte d’atrás del edificiu principal caltiénse, de la mina de monte primitiva, el socavón Isabel. Trátase d’una bocamina de 1904 onde se combina’l lladriyu macizo cola piedra de cantería.
En 1968, Carbones de La Nueva intégrase n’Hunosa, cesando l’actividá estractiva nel pozu, que va pasar a ser auxiliar del vecín Samuño. Na actualidá, les sos instalaciones formen parte del Ecomuséu Mineru Valle de Samuño.